Kino Pokój zburzą i odbudują [ZDJĘCIA]

Właścicielem dawnego kina Pokój przy ul. Lipowej 14 jest Kinopleks. - W końcu udało się przekonać urzędników, że nie ma sensu zostawiać ściany od ul. Lipowej - mówi Mirosław Hanusz z Kinopleksu.

Już w 2011 roku firma przedstawiła koncepcję zbudowania w tym miejscu centrum biznesowo-usługowego. To jednak oznaczało zburzenie budynku i postawienie go na nowo. Ale dawne kino Pokój to doskonały przykład socrealizmu w architekturze. Dlatego nie godził się na to wojewódzki konserwator zabytków.

Twierdził, że kina nie można zburzyć, bo wzniesiono je w 1952 roku i było jednym z elementów powojennej odbudowy Białegostoku.
Teraz jednak kompetencje wojewódzkiego przejął miejski konserwator.
- Prof. Jakub Lewicki, ekspert z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego twierdzi, że można zburzyć elewacje od strony ul. Lipowej i Nowy Świat i odtworzyć je w pierwotnym kształcie z lat 50.

Obecna elewacja, szczególnie od ul. Lipowej, faktycznie jest inna niż ta z lat 50. Dopiero w 1965 roku powstała np. dobudówka, w której mieści się chociażby zakład optyczny czy wejście do chińskiego centrum handlowego. Według opracowywanego właśnie planu zagospodarowania przestrzennego miałaby ona zostać zburzona.
W najnowszej wersji projektu planu miejscowego jest mowa o zburzeniu obu wspomnianych fasad i ich odtworzeniu. Urbaniści nie zmienili natomiast zapisów dotyczących wysokości. Odtworzone fasady mają mieć taką samą jak teraz.

Kino zostało uroczyście otwarte 22 lipca 1952 roku. Nazwa miała "przyświecać masom pracującym Białegostoku w walce o pokój i mobilizować do walki przeciwko podżegaczom do nowej wojny". Budynek wyróżniał się nowoczesną architekturą, typową dla socrealizmu. Elegancko ubrane bileterki, sala z wygodnymi fotelami, na kilkaset miejsc - przez wiele lat kino uchodziło za symbol elegancji.

Od strony Nowego Światu znajdowała się sala kameralna, gdzie dokonywano kolaudacji przed dopuszczeniem filmów do wyświetlania. Władze partyjne oceniały czy dany obraz nadaje się dla masowego widza, czy nie. Funkcjonował tu klub miłośników filmu. Bywali ambasadorowie, ministrowie, aktorzy i najwięksi twórcy kina. Były różne wystawy czy sztandarowe Dni Filmu Radzieckiego. Kino dobrze prosperowało także w początkach III RP. Na film "Ogniem i mieczem" poszło ponad 100 tys. widzów.