Kłopoty z Judaszem

Zdaniem współautora przekładu tekstu prof. Gregora Wursta, jest to jedynie reinterpretacja kanonicznych ewangelii, zgodna z filozofią gnostycką.
Opublikowany niedawno angielski tekst „The Gospel of Judas" („Ewangelia Judasza") jest przekładem koptyjskiego tekstu znalezionego w latach 70. XX wieku w pobliżu miejscowości El Minya w Egipcie. Spisany na 13 arkuszach papirusu tekst zaczyna się słowami: „Sekretna relacja z objawienia, które Jezus wypowiedział w rozmowie z Judaszem Iszkariotą". Kończy się zaś tytułem: „Ewangelia Judasza".
Jak wyjaśnia prof. Wurst, wszelkie badania potwierdzają, że rękopis ten powstał na przełomie III i IV w. n.e. O istnieniu „Ewangelii Judasza" naukowcy wiedzieli jeszcze przed odnalezieniem rękopisu. Pisał o nim w 180 r. n.e. ówczesny biskup Lyonu św. Ireneusz w swoim dziele „Przeciw herezjom", którego treść jest dziś znana. Sam tekst apokryficznej ewangelii jest więc starszy niż trzeciowieczny rękopis.
Treść opowieści wskazuje, że nie jest to relacja z wydarzeń historycznych, a jedynie próba takiej interpretacji przekazów biblijnych, aby pasowała ona do poglądów gnostyków, których filozofia opierała się na podziale świata na jego część duchową, umysłową i na część cielesną, materialną. Gnostycy wierzyli, że tylko część duchowa jest dobra, zaś materialna jest synonimem zła. Poglądy te, zdaniem badaczy, najpełniej odzwierciedla fragment „Ewangelii Judasza", w którym cytowana jest rzekoma wypowiedź Jezusa, który zwrócił się do Judasza słowami: „Przewyższysz ich wszystkich. Bowiem złożysz w ofierze człowieka, który mnie okrywa". W tych słowach gnostycy zawarli przekonanie, że Judasz nie zdradził Jezusa, ale wypełnił jego wolę, wydając go Rzymianom, którzy zabijając jego ciało pozbawili go powłoki materialnej, uważanej przez gnostyków za nieczystą.