Biznes wysokich lotów

Podlascy przedsiębiorcy i managerowie wypytywali gościa zarówno o plusy wejścia Polski do strefy euro czy skutki wyjazdy wykształconych Polaków za granicę, jak i o problemy związane z regionem. Na pytanie, co w Białymstoku powinno być pierwsze: terminal czy przewoźnik, małe czy duże lotnisko – właściciel prywatnych linii lotniczych odpowiedział:
– Ja bym zaczął od położenia asfaltowego dywanika i ściągnął przewoźnika z awionetką na 20 osób – mówił

Zacząć od małej awiacji

Zalecał także bardzo dokładne badania kto, jak często i gdzie mógłby latać. Padł głos z sali, że takie badania u nas robiono i wskazują one na zapotrzebowanie na „latającą taksówkę" zabierającą do trzech osób w jednym kierunku.
– Doświadczenie wskazuje, że postawienie samolotu na 18 osób jest bezpieczne finansowo – przekonywał biznesmen. – Władze powinny jednak sięgnąć po unijne pieniądze, które na początku pozwoliłyby dopłacić przewoźnikowi do 10 miejsc. Chodzi bowiem o to, żeby przeloty odbywały się regularnie – inaczej nigdy nikogo to nie przyciągnie i nie wywoła długotrwałego popytu.
– A duży inwestor – dodał jeden z najbogatszych Polaków – i tak będzie miał własna awionetkę i poradzi sobie, jeżeli będzie ten kawałek pasa do lądowania. Proszę mi wierzyć – brak lotniska nie odstrasza od regionu, jeżeli pod innymi względami jest ono otwarte na inwestorów.

Naiwność prowincjonalna

Zebrani pytali też, co może być przyczyną braku zainteresowania regionem ze strony inwestorów. – Totalnie nieudolne władze – odpowiedział bez zastanowienia Zbigniew Niemczycki. Jako przykład ze swoich licznych doświadczeń przywołał te z półwyspu Helskiego, gdzie aktywność i otwartość jednego z burmistrzów prowadziła do boomu inwestycyjnego, a opieszałość kolejnego wywołała marazm i zastój.
– Władze nie wiedząc, jak i kogo przyciągnąć do swojego miasta czy regionu, powinny pytać mądrzejszych od siebie – podkreślał wielokrotnie wice szef Polskiej Rady Biznesu. – I nie dać się ponieść czemuś co nazywam „naiwnością prowincjonalną".
Tu posłużył się przykładem dwóch sąsiednich gmin z Polski centralnej, gdzie brał udział w rozmowach z General Motors. W jednej i drugiej do terenu 400-milionowej inwestycji trzeba było doprowadzić 5 km drogi. Władze jednej gminy poszły w zaparte, że ma to zrobić zagraniczny inwestor, bo ma pieniądze. Władze drugiej uznały, że dla takiej inwestycji i tylu miejsc pracy warto zainwestować z pieniędzy samorządowych.
– Dziś w tej pierwszej gminie nic się nie dzieje – podsumował Niemczycki.- A w drugiej firmy wyrastają jak grzyby po deszczu.

Budownictwo? Skazane na sukces

W opinii Niemczyckiego w Polsce i ministerstwo infrastruktury, i budownictwo „skazane są na sukces", bo i dotacje, i fachowość polskich firm, a także popyt ze strony krajowych i zagranicznych klientów zainteresowanych nieruchomościami sprzyjają koniunkturze na tym rynku.- Trzeba tylko przycisnąć urzędników, żeby były plany zagospodarowania przestrzennego, a w ministerstwie dopuścić do głosu fachowców a nie nieudaczników – twierdził szef Curtis Development.
– Brak planów zagospodarowania leży w interesie urzędników – mówił Zbigniew Niemczycki. – To oni czerpią korzyści z tego, że od ich decyzji zależy, czy ktoś dostanie teren pod budownictwo czy nie, i w jakim czasie.

Zbigniew Niemczycki
jest prezesem Curtis Group (usługi lotnicze- White Eagle Aviation, budownictwo – Curtis Develepment, hotelarstwo – Bryza w Juracie, produkcja parafarmaceutyków – Curtis Healthcare). W pobliżu Mławy nadal działa jego zakład produkujący obudowy do sprzętu RTV (był częścią fabryki sprzedanej LG).
Jest wiceprezesem Polskiej Rady Biznesu, członkiem Rady Głównej BCC. Należy do grona najbogatszych Polaków – 26. miejsce na liście 100 najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost" z 2005 r. Jego majątek szacuje się na 600 mln zł.